Kasabanın Delisi

“Bu delilik lafı da nereden çıktı?” der gibisiniz. Eskiden kasabaların bir-iki delisi olurdu. Bizim söyleyemediğimiz doğruları onlar söylerdi. Hem de öyle güzel söylerdi ki her duyanın hoşuna giderdi bu doğru sözler. Sonra sonra, bir ömür boyu doğruları söyleyen o deli dediğimiz bilgeler, baktılar ki biz bu sözlerden bir şey anlamıyoruz, artık bir şey söylemez oldular.

Çok gerilere gitmemize gerek yok. Bodrum’un profesyonel anlamda turizmle tanıştığı 80’li yıllar, Bodrum’un değerlerinde de bir kırılma noktası oldu. Turizm adı altında vahşi bir saldırıya uğradı şehir. Sonuçta havlumuzu alıp denize gireceğimiz bir metre yer kalmadı. Gece evimizde sözde müzik gürültüsünden uyuyamaz olduk. Hatta şehrin seçilmiş başkanı, halkın haklarını savunacağı yerde, “Uyuyamıyorsanız Mayıs-Ekim arası şehir dışına çıkın.” dedi.

Sabah evden çıkınca yan bahçede kanunsuzca yapılan binalar gördük. Bina sayısı iki yüz binlere dayandı, limanlar tekneleri almaz oldu, trafik içinden çıkılamaz hale geldi. Her köşe başına bir lokanta, kafe, bar geldi. Yeme-içme mekanlarının kayıtlı sayısı dört binlere çıktı. Yaz nüfusu iki-üç milyona çıkan şehrin yetersiz kalan alt yapısı ve ürettiği çöple başa çıkılamadı. Bütün bu olumsuzlukların sonucunda güvenlik ve huzurda da sorunlar oluştu.

Kültür ve sanat bu kargaşada zaten kayboldu gitti. Sadece sabah erken kalkanların festival yapabildiği, festival sözcüğünün bile doğru ve yerinde kullanılmadığı bir şehir kaldı geriye.

İşte tam bu sıkıntıları doğru algılayacak, sahiplenecek ve çözüm üretecek bir deli kalmadı mı derken; “Bu kadarda fütursuzluk olmaz artık. Buna birinin dur demesi lazımdı. Kasabaya bir deli lazımdı, o da geldi arkadaşlar.” diyerek Bodrum’un yeni Belediye Başkanı olarak göreve başladı Ahmet Aras. Yolumuz açık olsun. Ben de bu yeni süreçte Aras’ın, beş bin yıllık Bodrum’un kütür ve sanat hayatına dair çalışmalarını ve insanların yaşam kalitesine getireceği olumlu her katkıyı buradan alkışlayacak, eksik bulduğum her konuyu da gündemde tutacağım.

Bodrum delilerini sever ve unutmaz.

“Delilik çoğunlukla başka bir kılığa bürünmüş akıldan başka bir şey değildir.“ der Goethe.