Nerdeen nereye...

Serin bir Ekim akşamı, Bodrum Yalıkavak Marina’nın çekek yerinde toplanmış üzerlerinde rengarenk denizci kıyafetleri ile yüzleri gülen ve merakla bekleyen yüzlerce insan... Ve de teknolojinin sonuna kadar kullanıldığı dev sahne ve sahnede sunucunun coşku veren anonsları. İnsana az sonra bir dünya starının sahne alacağını düşündürüyor. Ama sahneye dikkatli bakınca star yerine sahnede yer almış 4 adet pırıl pırıl mutfak göze çarpıyor. Tüm bu coşkunun nedeni bu yıl 30.su yapılan “Bodrum Yelkenli Ahşap Yat Yarışları”nın son beş senedir programına eklenen “Mavi Yolculuk Mutfağı” yemek yarışması.

1945’lerde Bodrum’a sürgüne gelen Cevat Şakir Kabaağaçlı’nın (Halikarnas Balıkçısı) arkadaşları Sabahattin Eyüboğlu, Necati Cumalı, Bedri Rahmi Eyüboğlu ve Azra Erhat’ın yaptıkları Gökova Körfezi seyahatlerine çıkarken mutfak ihtiyaçları için yanlarına aldıkları Bodrum Gemici Peksimeti, su ve peynirin yanı sıra denizin onlara verdiği sayısız nimetin günümüze yansıyan şekli: Avokado, zencefil, kapari, rezene, soya sosu, siyah sarımsak, balık karides, vb... Yarışan teknelerin mutfaklarında yok yok.

Ama Bodrum’un ruhunu yansıtan malzemeler yok. Gemici peksimeti, Gambilya Baklası, Lokum Pilavı vb...

Geçen seneki gibi bu sene de jürideyim. Ama tek Bodrumlu olarak. Diğer jüri üyeleri İstanbul’dan, hepsi konularında dünyaca ünlü şefler: Maximilian J.W. Thomae, Rudolf Van Nunen, Giancarlo Gottardo, Çağrı Burak Sağlam ve de her yerde hayatımıza giren ‘Blogger’lar.

Sahnenin her yeri ülkemizin büyük firmalarının isimleri ile dolu. Bunlar yarışmaya destek olanlar mı diye soruyorum etrafa; “sponsor” diyorlar tebessüm ederek bana. Hemen sözlüğe bakıyorum; “Destek” bir şeyi dengede, durağan tutmaya yarayan şey, dayanak diyor.

“Sponsorluk” ise kendini tanıtmak için bir etkinliğin masraflarını üstlenmek diyor. Kafam karışır gibi oluyor o zaman. Bodrum Deniz Ticaret Odası, Bodrum Ticaret Odası, Bodrum Esnaf ve Sanatkarlar Odası, Bodrum Denizciler Derneği vb. acaba bu etkinliğin neresinde, ne kadar, hangi sıfatla bulunuyor diye aklıma geliveriyor.

Ama aklımdan çıkmayan 30 yıldır bu müthiş etkinliği başlatıp ayakta tutmaya çalışan Erman Aras’a, bayrağı devir alan Süleyman Uysal’a ve de tüm bu organizasyona yüreğini, emeğini, desteğini veren Gündoğan Küçükbüklü Arda Akbulut’un nezdinde bütün gizli kahramanlara iyi ki varsınız diyorum.

Bir şehrin asıl sahipleri o şehirle bütünleşen böyle etkinliklere yeterince “destek” olmayıp ellerini şehir için taşın altına sokmazlarsa, gün gelir şehir için de “sponsor” arayışına çıkarız hep beraber.

Nerdeen nereye demeden...